Eindelijk gasten!
Door: Sylvia en Gert
Blijf op de hoogte en volg Sylvia en Gert
20 April 2015 | Frankrijk, Portiragnes
Het is nog ver weg maar 6 juli wordt voor ons een belangrijke dag: Vincent studeert die dag af voor zijn studie Logistiek en Technische Vervoerskunde in Zwolle. En laten we daar nu lekker bij zijn! Met Roan hebben we afgesproken dat we van 1 tot en met 8 juli vervangen zullen worden zodat we met Vincent mee kunnen genieten.
Op 11 april ging de camping open en gelijk schoof al een aantal campers binnen. De camping ziet er gelijk anders uit en er is wat meer reuring. Druk is het nog lang niet maar het begin is er.
Op maandag zijn we uit eten geweest, even de zinnen verzetten. Met uitzicht op de Middellandse Zee lekker mosselen gegeten met een glaasje wijn. We kwamen rond half 8 en waren de enigen. Daarna begon het voller te worden en werd het nog gezellig druk. Aangezien we hart hebben voor onze gasten hebben we maar eens even aan de baas van het restaurant gevraagd of we een kortingsregeling kunnen afspreken. Daar had hij wel oren naar en onze gasten krijgen nu altijd 10% korting. Hij belooft zelfs dat we komende week speciale kaartjes met die afspraak krijgen! We zullen zien.
Dinsdagavond hebben we, voordat we met het avondeten bezig gingen, even op het strand gezeten. Het was 7 uur en nog 24 graden! Verscheidene mensen zaten nog lekker in badkleding op het strand.
Inmiddels hebben we, samen met Manuel en Hanke, een gesprek gehad met Eric, directeur van de camping. We wilden een afspraak maken via Edith, zijn secretaresse, die ons meldde dat we 5 minuten later al terecht konden. Vlug Manuel en Hanke opgetrommeld die gelukkig ook beschikbaar waren. Eric is een zeer toegankelijke man, een goed causeur, hij nam de tijd voor het gesprek en gaf uitgebreid tekst en uitleg over het ontstaan (1969!) en het wel en wee van de organisatie van deze camping. Het bedrijf is gestart door de vader van Eric op het terrein van de toenmalige boerderij van de opa van Eric. Eric is er trots op te melden dat zijn medewerkers graag bij hem werken en graag het volgende jaar terugkomen. Terecht. Bij elke medewerker die je tegenkomt spat de goede sfeer eraf.
Met de ook bij het gesprek aanwezige receptiemedewerkster Heike hebben we nog een paar afspraken gemaakt zodat we goed weten wat we van elkaar (kunnen) verwachten.
Op de camping loopt een aantal zwerfkatten rond die er uitstekend uitzien en dat is wel eens anders. Wat bleek: Edith, de al eerder genoemde secretaresse van Eric, is zeer begaan met het lot van de dieren en verzorgt ze. Om geld daarvoor bij elkaar te schrapen neemt ze dankbaar zaken in ontvangst die anders zouden worden weggegooid. Ook mogen het zaken zijn die gewoon direct bruikbaar zijn en dus was ze zeer blij met de kussens die wij anders weg zouden gooien.
Aangezien op 18 april onze eerste gasten zouden komen was het natuurlijk ook zaak dat onze receptietent in gereedheid zou worden gebracht. We hebben een mooie plek, vlakbij de ingang. Standaard heeft Roan ook gratis kinderfietsjes in bruikleen voor de allerkleinsten en voordat ze goed en wel geplaatst waren was er bij ons 1 en bij Manuel en Hanke al twee fietsen spontaan geleend. Komen vast allemaal wel weer terug.
Op zaterdag arriveerden onze eerste gasten, een alleraardigst Duits stel uit Mönchen Gladbach die er 1.100km op hadden zitten. Ze waren blij met de door ons aangeboden drankjes. Het bleken zeer fanatieke fietsers te zijn die per jaar zo’n 12.000km fietsen! Respect! Da’s gemiddeld 33km per dag!
Deze week ook het eerste regenwater gezien in Frankrijk. Goed voor de auto, dachten we, kan het zand eraf spoelen. Helaas, helaas: het was een bui met Saharazand! ‘Gelukkig’ regende en onweerde het zondag fors en dat was wel het sein voor de auto om zich lekker af te spoelen!
Diezelfde zondag hebben we maar eens rustig aan gedaan, geen poetswerk dus. Wel voor het eerst de receptietent open maar onze enige klanten zijn niet langs geweest tijdens het receptie-uur. En dus was er tijd voor klusjes, zoals het in elkaar schroeven van nieuwe krukjes en het bijwerken van het overzicht van wat we nog moeten doen in de diverse mobiles. Na het receptie-uur heeft Gert het regenwater dat zich verzameld had in de terrasluifels laten weg lopen. Sylvia heeft zich de hele ochtend bezig gehouden met het inplannen van gasten. Dat laatste is geen sinecure: we hebben een eigen Excel-overzicht gemaakt waarin het weliswaar gemakkelijk is alle gasten overzichtelijk in te boeken, het kost wel veel tijd om het goed te doen. Alternatieve methode (wordt door veel beheerderskoppels gehanteerd) is papier en potlood. Dan krijg je echter wel dat door elke wijziging, en die zijn er gedurende het seizoen regelmatig, het overzicht onleesbaarder wordt. Vandaar onze voorliefde voor Excel.
Na de lunch zijn we naar Pezenas gereden, een ritje van 32km. Pezenas is een stadje met een heel leuk oud centrum, heerlijk om doorheen te slenteren, temeer omdat er vele winkeltjes in karakteristieke panden gevestigd zijn met in veel gevallen kunstenaars die er hun eigen producten verkopen. Een lekker kopje cappuccino op een mooi terras (de foto is bijgevoegd) completeerde een fijne middag. We kunnen er na zo’n middag weer tegenaan!
Op 11 april ging de camping open en gelijk schoof al een aantal campers binnen. De camping ziet er gelijk anders uit en er is wat meer reuring. Druk is het nog lang niet maar het begin is er.
Op maandag zijn we uit eten geweest, even de zinnen verzetten. Met uitzicht op de Middellandse Zee lekker mosselen gegeten met een glaasje wijn. We kwamen rond half 8 en waren de enigen. Daarna begon het voller te worden en werd het nog gezellig druk. Aangezien we hart hebben voor onze gasten hebben we maar eens even aan de baas van het restaurant gevraagd of we een kortingsregeling kunnen afspreken. Daar had hij wel oren naar en onze gasten krijgen nu altijd 10% korting. Hij belooft zelfs dat we komende week speciale kaartjes met die afspraak krijgen! We zullen zien.
Dinsdagavond hebben we, voordat we met het avondeten bezig gingen, even op het strand gezeten. Het was 7 uur en nog 24 graden! Verscheidene mensen zaten nog lekker in badkleding op het strand.
Inmiddels hebben we, samen met Manuel en Hanke, een gesprek gehad met Eric, directeur van de camping. We wilden een afspraak maken via Edith, zijn secretaresse, die ons meldde dat we 5 minuten later al terecht konden. Vlug Manuel en Hanke opgetrommeld die gelukkig ook beschikbaar waren. Eric is een zeer toegankelijke man, een goed causeur, hij nam de tijd voor het gesprek en gaf uitgebreid tekst en uitleg over het ontstaan (1969!) en het wel en wee van de organisatie van deze camping. Het bedrijf is gestart door de vader van Eric op het terrein van de toenmalige boerderij van de opa van Eric. Eric is er trots op te melden dat zijn medewerkers graag bij hem werken en graag het volgende jaar terugkomen. Terecht. Bij elke medewerker die je tegenkomt spat de goede sfeer eraf.
Met de ook bij het gesprek aanwezige receptiemedewerkster Heike hebben we nog een paar afspraken gemaakt zodat we goed weten wat we van elkaar (kunnen) verwachten.
Op de camping loopt een aantal zwerfkatten rond die er uitstekend uitzien en dat is wel eens anders. Wat bleek: Edith, de al eerder genoemde secretaresse van Eric, is zeer begaan met het lot van de dieren en verzorgt ze. Om geld daarvoor bij elkaar te schrapen neemt ze dankbaar zaken in ontvangst die anders zouden worden weggegooid. Ook mogen het zaken zijn die gewoon direct bruikbaar zijn en dus was ze zeer blij met de kussens die wij anders weg zouden gooien.
Aangezien op 18 april onze eerste gasten zouden komen was het natuurlijk ook zaak dat onze receptietent in gereedheid zou worden gebracht. We hebben een mooie plek, vlakbij de ingang. Standaard heeft Roan ook gratis kinderfietsjes in bruikleen voor de allerkleinsten en voordat ze goed en wel geplaatst waren was er bij ons 1 en bij Manuel en Hanke al twee fietsen spontaan geleend. Komen vast allemaal wel weer terug.
Op zaterdag arriveerden onze eerste gasten, een alleraardigst Duits stel uit Mönchen Gladbach die er 1.100km op hadden zitten. Ze waren blij met de door ons aangeboden drankjes. Het bleken zeer fanatieke fietsers te zijn die per jaar zo’n 12.000km fietsen! Respect! Da’s gemiddeld 33km per dag!
Deze week ook het eerste regenwater gezien in Frankrijk. Goed voor de auto, dachten we, kan het zand eraf spoelen. Helaas, helaas: het was een bui met Saharazand! ‘Gelukkig’ regende en onweerde het zondag fors en dat was wel het sein voor de auto om zich lekker af te spoelen!
Diezelfde zondag hebben we maar eens rustig aan gedaan, geen poetswerk dus. Wel voor het eerst de receptietent open maar onze enige klanten zijn niet langs geweest tijdens het receptie-uur. En dus was er tijd voor klusjes, zoals het in elkaar schroeven van nieuwe krukjes en het bijwerken van het overzicht van wat we nog moeten doen in de diverse mobiles. Na het receptie-uur heeft Gert het regenwater dat zich verzameld had in de terrasluifels laten weg lopen. Sylvia heeft zich de hele ochtend bezig gehouden met het inplannen van gasten. Dat laatste is geen sinecure: we hebben een eigen Excel-overzicht gemaakt waarin het weliswaar gemakkelijk is alle gasten overzichtelijk in te boeken, het kost wel veel tijd om het goed te doen. Alternatieve methode (wordt door veel beheerderskoppels gehanteerd) is papier en potlood. Dan krijg je echter wel dat door elke wijziging, en die zijn er gedurende het seizoen regelmatig, het overzicht onleesbaarder wordt. Vandaar onze voorliefde voor Excel.
Na de lunch zijn we naar Pezenas gereden, een ritje van 32km. Pezenas is een stadje met een heel leuk oud centrum, heerlijk om doorheen te slenteren, temeer omdat er vele winkeltjes in karakteristieke panden gevestigd zijn met in veel gevallen kunstenaars die er hun eigen producten verkopen. Een lekker kopje cappuccino op een mooi terras (de foto is bijgevoegd) completeerde een fijne middag. We kunnen er na zo’n middag weer tegenaan!
-
20 April 2015 - 23:07
Arianne:
Wat een feest dat jullie er 6 juli bij kunnen zijn. Dit is toch een hoogtepunt dat je niet wilt missen! -
21 April 2015 - 07:43
Lucie:
Het goede leven begint!! Fijn ook dat jullie er bij kunnen zijn als Vincent afstudeert!
-
21 April 2015 - 08:37
André Ledder:
Ik begin jaloers te worden Gert. Kappen nu! -
21 April 2015 - 14:30
Hélène Lievaart:
Wat fijn dat jullie die dag bij Vincent kunnen zijn! -
21 April 2015 - 21:06
Andries:
receptie tent: wellicht in te inrichten voor speeddates uwv tbv reislustige ietwat hoger opgeleide en gearriveerde 45+-ers? ben wel genegen standje/tafel te bemensen. ambiance dunkt me niets mis mee.....
ieder geval geniet er van!
andries -
22 April 2015 - 09:14
Ineke:
Logisch dat de sfeer op een camping verandert als er gasten komen. Een eye opener waar ik helemaal niet bij stilgestaan had! Naast hard werken zijn jullie nu ook gastheer en -vrouw. Wat leuk dat je bij een restaurant al korting bedongen hebt. Na de regenbuien geen wateroverlast in de accommodaties gehad? -
25 April 2015 - 10:29
Tonnie:
Wat een leuke camping maar wel heel veel werk hoor?
De omgeving is ook mooi en het restaurant ook prima.
Heel veel lief en veel plezier verder.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
